شێخ عبدالرحمن ئاقتپي (روحي)
هَيْ وَرِنْ يَارُ و بِرَا جَارَكْ ژِمِنْ كِنْ يَكْ سُؤَالْ
دَا ژِبُۆ وَه بِێژِمْ اَزْ آٰثَارِێ تَعْبُ و سُوئِێ حَالْ
حَالَكِي شِدَّتْ قَوِي تِێدَامَه رُۆزُ و شَبْ مُقِيمْ
تَابِوَقْتِێ فَجْرِێ صَادِقْ مِنْ فِغَانُ و نَالَه نَالْ
نَارِێ هِجْرَا تَه لِسَرْ مِنْ زِێدَه غُرْبَتْ آٰهُ و آٰهُ
چَنْدِ زَحْمَتْ كِێشِمْ اَزْ فِرْقَتْ لِمِنْ بُو يَه كَمَالْ
اَخْتِيَارَكْ پِشْتِ كُوزْ بُو مَه ژِهِجْرَا دِلْبَرِێ
صَدْ هَزَارْ سَالَه بِچَاڤَانْ نَدْيَه مِنْ يَارِێ شَپَالْ
دِێ چِسَانْ نَالٖينْ نَكِمْ آٰهَانْ نَكِێشِمْ رُۆزُ و شَبْ
نَمْلَه ئِى اَضْعَفْ چَوَانْ اَرْضُ سَمَاكِتْ اِحْتِمَالْ
ژَانْ دِدِتْ دِلْ بَا جَگَرْ صُوتَا لِمِنْ سِينَه وْ هِنَاڤْ
جُمْلَه اَعْضَا دَرْدِى دَارِنْ تِيكْ كِتَابِنْ اَيْ هَڤَالْ
شُبْهِێ يُوسُفْ زٖيرِێ زَنْدَانْ مَامَه مَحْبُوسُ و حَزِينْ
قَطْ نَگُو جَارَكْ زُلَيْخَايِێ چِه حَالَه بِێ مَجَالْ
چَنْدْ هَزَارَانْ فِكْرِێ تِينْ قَلْبِێ مَلُولِێ غَمْ زَدَه
غُرْبَتُ و رَاهِێ بَعِيدُ و هِجْرِێ مَحْبُوبِێ دَلَالْ
نَارِێ مُوسَى مِنْ لَدُنْ اِيسَا ژِشَوْقَا دِلْبَرِێ
نُورِێ وَادِڕ اَيْمَنِێ بُو دَرْ جَگَرْ مِنْ اِشْتِعَالْ
دِلْبَرِێ بَالَا قِيَامَتْ گَرْ نَبِينِمْ دَرْ بِهِشْتْ
يَكْ قَدَمْ گَرْ دَيْنِمْ اَزْ اَيْ دِل مُحَالَه صَدْ مُحَالْ
مُبْتَلَا اَيُّوبِێ وَشْ بُو مَه دِهِجْرَا دِلْبَرِێ
عِرْقُ و اَعْصَابِمْ ژِهَڤْ وَرْيَانَه نَابِنْ اِنْتِقَالْ
چَنْدِ جَارِنْ بِێ عَدَدْ دَرْبوُ تَه ئِى هِجْرَانِى تَه
وَك زَرِێ خَالِصْ عِيَارٖي سَرْ مَحَكْ اَزْ بُو مَه قَالْ
قَالِێ بُو مَه گَازُ و چَاكُوچُ و نَفَّاخُ و كُورَه نَارْ
يَكْ نَظَرْ وَقْتِێ كُو دَامِنْ شَنْگِى شَوْقَا چَاڤْ غَزَالْ
شُعْلَه دَارِمْ سَرْتَسَرْ آٰتَشْ دِبَارِتْ مِنْ ژِآٰهْ
بِێ دُو اَبْرُوِێ هِلَالِمْ دِلْ مِه بُو كُويِێ زَغَالْ
نَاگِهِێ سَلْمَا خَوه اَيْ دِلْ ڕَشْ بِپُوشَه مَأْتَمِى
هِيسْتِرِێ خُونٖينْ بِبَارِنْ دُورْ كَتِى وَقْتِى وِصَالْ
آٰرَزُ و مَنْدِێ تَمَه اَيْ شَاهِێ تَخْتِێ دِلْبَرِێ
زِيدَه سَوْدَا دَارِمْ اَزْ وَكْ تَشْنَه ئِێ آٰبِێ زَلَالْ
يِكْ گَدَايِێ دَرْگَهِێ عَالِي مَه اَيْ جَانِێ جِهَانْ
سَالُ ومَه گَرْدَنْ كَچِمْ بُو شَوْقِێ ديٖدَارِى جَمَالْ
غَرْقَه ئِێ گَرْدَابِێ حَرْمَانِمْ خَدَارَا هِمَّتِێ
آٰهُ و فَرْيَادِێ مَه دَا خَلْقِێ جِهَانْ يَكْسَرْ مَلَالْ
وَالضُّحَى وَاللَّيْلِ وَرْدِێ سَرْزَبَانِێ مِنْ مُقِيمْ
چُونْ ژِاَوَّلْ وَجْهِێ تَه ثَانِي دِزَانِمْ زُلْفُ و خَالْ
چَنْدِ بِێ اِنْصَافُ و رَحْمِێ شَفْقَتَكْ نَاكِي لِمِنْ
بَخْشِ يَكْ دَرْدَارِێ تَه جَانُ و دِلُ و صَدْ مُلْكُ و مَالْ
يَارِێ مِنْ گِرْتِى غَضَبْ آٰڤِێتِمَه پَاشْ كُوهِێ قَافْ
بِيمُ و اُمِّيدَه تَجَلَّي سَرْمَه اَزْ پَرْدَا جَلَالْ
آٰهُوِێ وَحْشِيٖ مُدَامْ لِێدَا ژِنِيڤَا قَلْبُ و دِلْ
مِنْ نِزَانِي مُرْغِێ جَانِێ مِنْ بِكَا گُلْ بِتْ عِقَالْ
خُسْرُوِێ خُوبَانْ كَرَمْ يَخْسِيرِێ چَشْمِێ ڕَشْ بَلَكْ
عُشْرِێ مِعْشَارِێ بَيَانْ نَاكِنْ هَزَارَانْ قِيلُ و قَالْ
وَصْفِێ دَرْدِێ عِشْقِێ دِلْبَرْ چُونْ مُفَصَّلْ نَابِتِنْ
"ڕُوحِيَا" مُجْمَلْ تَه گُۆ لِێكِنْ بِكَه طَيِّێ مَقَالْ
Da Ji Bo We Bêjim Ez
Şêx ‘Ebdurrehmanê Axtepî (Rûhî)
Hey werin yar û bira carek j imin kin yek sual
Da ji bo we bêjim ez asarê te’b û sûî‘hal
‘Halekî şiddet qewî tê da me roz û şeb muqîm
Ta bi weqtê fecrê sadiq min fîğan e nale nal
Narê hîcreta li ser min zêde ğurbet ah û ah
Çendî ze‘hmetkêşim ez fîrqet li min bûye kemal
İxtîyarek puştî kuz bûme ji hîcra dîlberê
Sed hezar sal e bi çavan nedye min yarê şepal
Dê çisan nalîn nekim ahan nekêşim roz û şeb
Nemleê ed‘ef çewan erz û sema kin î‘htîmal
Jan didit dil ba ceger sûta li min sîne hinav
Cumle e’da derdîdar in têk kebab in ey heval
Şubhê Yûsûf zîrî zindan mame me‘hbûs û ‘hezîn
Qet nego carek Zuleyxayê çi ‘hale bê me‘hal
Çend hezaran fikrî tên qelbê melûlê ğemzede
Ğûrbet û rahê be‘îd û hicrê me‘hbûbê delal
Narê Mûsa mîn ledûn Îsa ji şewqa dîlberê
Nûrê wadî eymenê bû der ceger min îştî‘al
Dîlberê bala qiyamet ger nebînim der bihişt
Yek qedem ger deynim ez ey dil mu‘hal e sed mu‘hal
Mubtela Eyyûbê weş bûme di hîcra dîlberê
‘İrq û ‘isyanim ji hev werya ne nabin întîqal
Çendî carin bê ‘eded derbû tehê hîcranî te
Wek zerê xalis ‘eyarê ser me‘hel ez bûme qal
Qalî bû me gaz û çakûç û nefax û kûre nar
Yek nezer weqtê ku da min şengê şewqa çav ğezal
Şu’ledar im ser te ser ateş dibarit min ji ah
Bê du ebrûyÊ hîlal im dil mi bû koyê zeğal
Nagihê selma xwe ey dil reş bi poşe me’temê
Hêstirê xwînê bibarin dûrketî weqtê wîsal
Arezûmendê te me ey şahê textê dîlberê
Zêde sewdedar im ez wek teşnehê abê zelal
Yek gedayê dergehê ‘alî me ey canê cîhan
Sal û meh gerdenkeçim bû şewqê dîdarê cemal
Ğerqeê gîrdabê ‘hîrman im Xuda ra himmete
Ah û feryadê me da xelqê cehan yekser melal
Wed-dû‘ha wel-leylî wirdê ser zebanê min muqîm
Çun ji ewwel wechê te sanî dizanim zulf û xal
Çendi bê însaf û re‘hmê şefqetek nakî li min
Bexşîyek der darê te can û dil û sed milk û mal
Yarê min girtî ğedeb avêtime paş kohê Qaf
Bîm û ummîd e tecellî ser me ez perda celal
Ahûwê we‘hşî mudam lê da ji nîva qelb û dil
Min nizanî murğî canî min bikagul bit ‘îqal
Xusrûwê xûban kirim yexsîrê çeşmê reşbelek
‘Uşrê mî’sarê beyan nakin hezaran qîl û qal
Wesfê derdê ‘işqê dîlber çun mufessel nabitin
“Rûhîya” mucmel te go lêkin bike teyyê meqal
Şîroveyên ku tên nivîsandin ne nerîn û fikrên me ne û bi tu awayî me temsîl nakin. Berpirsiyarê şîroveyan kesên ku şîroveyê dike ye.