ÇAR

Çarde salî hêvçardeyî û çardan
Bi her halî xweş û şadî li merdan

Zargotinek çi xweş çi rind ev çarde
Di temenek sal reş hêrand lê ar de

Heştêheştên li çardeha nîsanê
Li bihuştên wê wargeha Barzanê

Dewr û berên li bendava Dokanê
Sêwîzarên ji dêw bavan dû manê

Hêviyek xweş li çarşemê poşîn e
Tarî û reş çi ji çemek weşîn e

Mirin li ser mirinê deng vedaye
Dijmin bi her ayînê seng lêdaye

Di çardeha xwe de behar çilmisî
Li wargeha xwe ‘eyb û ‘ar kurisî

Ji kirêtyar divê bipirs rûmetî
Ne rûmetyar ku ew bitirs j-kirêtî

Di çardehê çarşem reşî seyandin
Di çardehê çarpar êşî hejandin

Ji mirovên ğedar dûrî mirovan
Wek ji hovên deng zirborî ew heywan

Û dikojin dibirêjin disojin
Diqetînin û dikujin mêr û jin

Dê ji bîna wan kulîlkan ar çandin
Di evîna dû zarokan vejandin

Hestên giran dilên bêwar bendewar
Bi wan zaran îro li dar rabe çar